Treść strony: Zieliński Stanisław
Stanisław Zieliński (1903 - 1941)
Stanisław Władysław Zieliński urodził się 15 X 1903 roku w Wiosce, był synem Władysława i Marii z Wodzińskich, wnukiem Gustawa Zielińskiego oraz ostatnim właścicielem majątku ziemskiego w Wiosce. Miał brata Maurycego i dwie siostry Marię Letycję i Marię Anielę. Na rodowym herbie Zielińskich widniała łacińska sentencja: „Adversis major, par secundis” („Umiarkowany w szczęściu, nieugięty w klęsce”).
W 1920 roku brał udział w wojnie polsko - rosyjskiej i walczył w obronie Lipna. Był ciężko ranny. Skończył Gimnazjum Matematyczno - Przyrodnicze w Bydgoszczy, a w 1925 r. ukończył Wyższą Szkołę Rolniczą w Cieszynie. W latach 1925 - 1926 odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Poznaniu, a następnie kurs w Centralnej Szkole Podoficerów Lotnictwa w Bydgoszczy (1928 r.). Znał język francuski i niemiecki. Razem z pierwszą żoną Alicją (z domu Regulską, druga żona nazywała się Joanna Nowogórska) rozbudował rodową siedzibę Zielińskich w Wiosce. Kosztem 40 000 złotych dobudowano skrzydło południowe od strony Jeziora Wielkiego i pokoje gościnne. Zielińscy byli posiadaczami kilkunastu folwarków (m. in. Kierz, Huta, Żuchowo, Chodorążek, Wioska, Skępe, Czermno, Kukowo) oraz tartaków, stawów na Chałaciach, cegielni i młyna w Żuchowie.
Starsi mieszkańcy Skępego – Maria Bobrowicz i Antoni Moderski – wspominali, że w okresie międzywojennym doszło do sporu między skępianami a dziedzicem Stanisławem Zielińskim. Chodziło o połów ryb na Jeziorze Wielkim (zwanym też Dworskim, bo należało do dworu). Skępscy rybacy twierdzili, że część ryb z Jeziora Małego (Skępskiego), z którego łowili, przepływa do Dworskiego. Dziedzic zezwolił na częściowe połowy z Jeziora Dworskiego. Skępianie ogłosili przetarg na usypanie grobli między obu jeziorami, żeby uniknąć sporów. Ludzie z wozami, taczkami i koszami przystąpili do budowy grobli. Wbijane pale oplatano wierzbowymi gałązkami, aby woda nie wymywała nawożonej ziemi. Niestety, budowa tamy unieruchomiła młyn w Żuchowie zasilany wodą z jeziora. Właścicielem młyna był dziedzic. Pilot Stanisław Zieliński nocą zrzucił ładunek wybuchowy niszcząc część zapory. Sąd grodzki w Toruniu przyznał rację mieszkańcom Skępego. Groblę dokończono. Dzieli ona jezioro na Małe (Skępskie) i Wielkie (Dworskie). Przy grodzisku Okop skępianie musieli wykopać rów, żeby woda z rzeki Mień miała swobodny przepływ do jeziora dziedzica...
Przed II wojną światową uczestniczył w ćwiczeniach lotniczych w Toruniu. W sierpniu 1939 roku został zmobilizowany do Wojska Polskiego. Uczestniczył w kampanii wrześniowej jako porucznik - ochotnik 4. pułku lotniczego w Toruniu na prywatnym samolocie RWD - 8. Po klęsce wrześniowej przedostał się do Francji. W Anglii po przeszkoleniu latał jako kapitan pilot w 306. toruńskim dywizjonie myśliwskim. Zginął w czasie walki 30 grudnia 1941 roku. Jego ciała nie odnaleziono. Po bohaterskiej śmierci decyzją generała Władysława Sikorskiego odznaczono go Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari.
- autor: Bożena Ciesielska